Buk zwyczajny (Fagus sylvatica L.) – gatunek drzewa należący do rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje w stanie dzikim w prawie całej Europie (oprócz części południowo-wschodniej). Przez Polskę przebiega północno-wschodnia granica zasięgu. Poczynając od Królewca biegnie ona w kierunku na południe przez Lidzbark Warmiński, Olsztyn, i Brodnicę, stąd wraca na zachód przechodząc przez Chełmno, Bydgoszcz;tu zatacza koło przez Wągrowiec, okrążając od zachodu Poznań i Grodzisk Mazowiecki przez Leszno. Stąd biegnie w kierunku na wschód przez Kalisz i Łódź do Skierniewic, stąd skręca na Rawę Mazowiecką, Opoczno i Radom, a dalej przez Kazimierz, Lublin i Chełm; tu raptownie skręca na południe na Zamość i Tomaszów Lubelski do granicy państwa. W Polsce zachodniej i południowej buk jest jednym z podstawowych drzew tworzących lasy. Poza zwartą granicą zasięgu znajdują się liczne pojedyncze stanowiska buka.
Optimum rozwoju buczyn w Karpatach przypada na górną część regla dolnego, tj. około 800-1150m n.p.m. ( w Tatrach buk dochodzi maksymalnie do 1250m